Dag 10 – Het gewone op een buitengewone manier

Karolina Cichoń
26 mei
2 minuten om te lezen

In het leven hebben we twee keuzes:

Iets buitengewoons doen op een gewone manier of...

Iets gewoons doen op een buitengewone manier.

Klinkt simpel? Misschien wel. Maar wat me de laatste tijd écht raakte, is dit besef: Het gaat niet om wat je doet. Het gaat om hoe je het doet. Met welke energie. Met welke intentie. Met welke waarheid en licht.

Lange tijd creëerde ik dingen die bijzonder waren —maar ik sprak erover alsof ze niets voorstelden.

"Het is maar een schilderij.""

Gewoon een tekst."

"Een simpel projectje."

Herken je dat?

Je doet iets vanuit je ziel. Vanuit dat diepste, eerlijke stuk in jezelf. En dan... verstop je het achter het woordje "maar". Omdat je bang bent dat niemand het begrijpt. Of erger nog — dat iemand het wél begrijpt.

Dat ben ik gaan veranderen.

Ik ben gaan zien wat ik doe als een natuurlijk verlengstuk van wie ik ben. Niet vanuit arrogantie, maar vanuit respect. Voor mezelf. Voor het proces. Voor dat wat door mij heen wil stromen — vanuit een plek die met geen woorden te vangen is.

Ja, ik was bang voor de waarheid. Want de waarheid is vaak naakt. Zonder bescherming. Zonder filter.

Maar ik kon het niet langer verbergen.

Want de waarheid in mij zegt helder:

"Ik creëer omdat ik moet."

"Ik schrijf, want als ik het niet doe, barst ik."

"Ik schilder, want kleuren kunnen zeggen wat woorden niet kunnen dragen."

Ik schaam me niet meer.

Ik heb mijn masker afgezet. Ik ben geen buitengewoon wonder. Ik ben een gewone vrouw die niet heeft opgegeven, omdat ze begon te geloven dat ze toch… bijzonder is. Op haar eigen magische manier.

En dat vonkje — dat lichtje — was genoeg om het vuur weer aan te steken.

Want zo werkt de ziel. Zacht. Kalm. Maar onverbiddelijk. Als je haar de ruimte geeft — keert ze terug. Ze leidt je. En herinnert je eraan wie je werkelijk bent.

Wij zijn geen eindproduct.

We zijn een proces.

Levend.

Veranderlijk.

Echt.

Elke dag creëer je jezelf opnieuw —met je gedachten, je keuzes, je intenties.

Wat je in de wereld ziet, begint bij jou. Bij het verhaal dat jij over jezelf vertelt.

En jij?

Vertel jij over jezelf alsof je "gewoon" bent —terwijl je ziel straalt in kleuren die de wereld nog nooit heeft gezien?

Soms hoef je niet te veranderen wat je doet. Soms is het genoeg om te veranderen hoe je het laat zien.

Verandering begint in jou.

En als je (nog) niet weet hoe...dan weet je mij te vinden.