Wanneer zielen elkaar op het juiste moment ontmoeten

Soms neemt het leven verschillende vormen aan. Dingen en mensen die op je pad verschijnen, zijn precies wat je op dat moment nodig hebt. Soms is het een pijnlijke ervaring, bedoeld om je wakker te schudden en je te laten zien dat je méér waard bent.

Hoewel ik vroeger vaak niet wilde dat die moeilijke momenten gebeurden, zie ik nu dat ze me gevormd hebben tot wie ik ben. Ik zie wat anderen over het hoofd zien. Ik voel wat velen bedekken met iets anders. Wat ooit als een nachtmerrie voelde, bleek een zegen. Ik werd mijn eigen steun – in goede én slechte tijden. Juist daarom waardeer ik nu nog meer de mensen die oprecht bij me willen zijn en me vanuit hun hart willen steunen.

Ik word vaak geraakt als iemand zich voor mij opent en zijn of haar prachtige hart toont. Vroeger dacht ik dat ik zulke mensen nooit zou ontmoeten. Wat ooit onrealistisch leek, is nu mijn werkelijkheid. Daarom spreek ik zo vaak over dankbaarheid – voor alles wat het leven je geeft. Ondanks de moeilijkheden, richt je aandacht altijd op datgene waarvoor je dankbaar kunt zijn: voor het leven, voor de natuur, voor het feit dat je kunt voelen en leven.

Zonder mijn verleden zou ik vandaag niet de vrouw zijn op wie ik trots ben. En ook al is het niet altijd makkelijk om vanuit je hart te leven, ik weet dat het de moeite waard is. Want alleen dan kunnen mensen je leven binnenkomen die je anders nooit had ontmoet, als je je hart gesloten had gehouden.

Dat is het mooiste: zelfs als je hart open is en er komen "moeilijke" dingen op je pad, leren die je tóch iets waardevols. Als je bereid bent te kiezen voor groei, word je iemand bijzonders tussen een menigte van kopieën. En de mensen die ook hun hart durven openen, zullen jou zien – zoals je werkelijk bent.

Soms geeft het leven je iets anders, alleen om je een andere richting op te sturen – omdat wat je dacht dat goed was, dat misschien helemaal niet was. Onze verwachtingen botsen vaak met wat we werkelijk ontvangen. En juist datgene wat je het minst verwacht, kan ineens komen en alles op z’n kop zetten.

Ik geloof dat God Zijn eigen plannen heeft. Onze zielen verlangen ernaar te ervaren – soms pijn, soms onbegrip, afwijzing of eenzaamheid – zodat we onszelf opnieuw kunnen vinden.

We groeien door ervaringen. Wanneer we niet bang zijn voor tranen of emoties, beginnen we te kiezen vanuit het hart, niet vanuit het ego. Ego verwacht dat iets of iemand van ons kan zijn. Liefde echter ziet daar voorbij – voorbij de situatie die vanuit het ego moeilijk lijkt. Liefde ziet de mens zoals hij is, niet door de lens van wat hij ons kan geven.

Echte liefde is licht. Ze is niet bang voor tegenslag. Ze houdt je vast alsof je van goud bent. Ze vraagt geen cadeaus of winst – ze ís de uitwisseling. Ze danst in vreugde, begrip en soms ook in verdriet. Ze kiest voor openheid – voor de ander, voor diens kwetsbaarheid en ‘fouten’.

Liefde kun je niet met je hoofd begrijpen – je moet haar voelen. In een blik, een aanraking, een omhelzing, een lach. Ze openbaart zich wanneer je je hart geeft ondanks twijfels in je hoofd. Want je hart vertrouwt erop dat liefde je naar de juiste plek leidt.

Ze is er wanneer het je écht iets kan schelen hoe het met de ander gaat – zelfs als het leven jullie op verschillende paden brengt. Zo’n liefde blijft voor altijd in je hart.

Ik weet dat elke persoon om een reden in ons leven komt. Soms weten we dat meteen, soms pas later – tijdens de relatie of pas als die eindigt. Soms leren we wat voor relatie we níét willen. Soms gaan we door stormen om de stilte te waarderen. En soms krijgen we van God een cadeau – pure, oprechte liefde van een ander mens. Wat je ermee doet, is aan jou. Durf je het te ontvangen? Of laat je je ego je ervan afhouden?

Wat God op ons pad brengt, zijn lessen of wonderen. Wat wij ermee doen, hangt af van onze overtuigingen – over hoe het leven zou moeten zijn, met wie we zouden moeten zijn, wat we zouden moeten hebben. Dit leidt tot lijden. Want dan leven we voor anderen, en vergeten we onszelf. We vergeten dat relaties moeten rusten op eerlijkheid, respect, acceptatie en openheid.

Zonder deze fundamenten wordt een relatie een oppervlakkige illusie. Je blijft erin omdat je denkt dat het moet. Terwijl een keuze vanuit het hart – ook al is die eng – de enige weg is naar heling van wat je al zo lang probeert te vermijden.

Soms is het makkelijker om voor oppervlakkigheid te kiezen – dan hoef je niet onder het ijsoppervlak te kijken. Maar alleen in openheid kan ware magie ontstaan. Of… het uitblijven daarvan.

Dus stel jezelf vandaag deze vragen:

– Kies ik vanuit angst of vanuit liefde?– Voel ik me mezelf bij iemand, of moet ik iets verbergen?– Voel ik me gezien, of juist genegeerd?

Hoe je je bij iemand voelt, zegt veel – niet alleen over die ander, maar ook over wie jij bij hem of haar wordt. En het hoogste doel van een relatie – naast samen groeien – is de terugkeer naar jezelf. Naar je ware zelf, zonder maskers, zonder censuur.

Ego is bang om te verliezen wat het heeft vastgehouden. Het hart weet dat dit het begin is van een nieuw verhaal. Misschien niet zoals je had gedacht… Maar de mooiste dingen komen vaak onverwacht. En ze zijn nooit ‘te vroeg’, als ze eenmaal op je pad verschijnen.

Alles gebeurt op het juiste moment – voor de groei van je ziel. Vanuit het hoofd lijkt het soms geen zin te hebben. Maar vanuit de ziel is dit hét moment waarop je kunt kiezen: groei of stilstand.

Vecht daarom niet tegen het leven – begin ermee te dansen. Ontvang wat je verlangt, leer van wat je niet wilt, en geef alles terug aan God.

De laatste jaren heb ik meer gebeden dan ooit tevoren – meer dan in mijn kindertijd, toen ik nog naar de kerk ging. Ik bad voor degenen die me pijn deden – dat ze meer liefde zouden toelaten in hun leven. Ik bad voor kinderen die werden bekritiseerd enkel omdat ze zichzelf waren. Ik bad om vergeving – voor hen én voor mezelf. Ik bad om hoop in mijn hart, zodat ik ondanks alles kon blijven geloven dat God altijd bij me is.

Soms praat ik met Hem en zeg ik wat ik zou willen. Dan lacht Hij en zegt:– Je zult krijgen wat je moet krijgen, om te worden wie Ik wil dat je wordt.

Een zee van tranen, ervaringen, mislukkingen en opstaan... en toch ga ik verder. En ook al is het soms zwaar – ook als ik er met niemand over spreek – ik weet dat Hij luistert. Hij doet er alles aan om mij daar te brengen waar Hij me nodig heeft.

Je aan God overgeven betekent niet dat je niets meer hoeft te doen. Het betekent dat je Zijn instrument wordt – een werktuig van licht en liefde, waarvoor ik zelf naar deze wereld ben gekomen.

Als je liefde wilt delen, moet je je hart openen. Soms moet je een oceaan van tranen huilen om plaats te maken voor het licht dat God in je hart wil gieten, zodat jij kunt stralen voor anderen.

Zij die er nog niet klaar voor zijn, zullen oordelen, vluchten, projecteren. Maar zij die er wél klaar voor zijn – zullen bij je blijven. Toegewijd en trouw, omdat ze zien dat jij het pad hebt gekozen dat God voor jou heeft voorbereid. En dat bij jou zijn een zegen is – een geschenk.

Of iemand dat waardeert… is niet meer jouw zorg.

Open je hart en leef zoals God wil dat je leeft. Word wie God wil dat je wordt. Want het enige echte examen in dit leven is: hoeveel zielen heb je geraakt, hoeveel liefde heb je gegeven aan de wereld, en hoeveel mensen heb je geholpen om thuis te komen – bij zichzelf.

De beloning daarvoor is vrijheid en vervulling – die God je zal geven, precies wanneer je het minst verwacht… maar wanneer je er écht klaar voor bent.

Schoonheid is overal – als we bereid zijn het te zien. Kun jij het zien?

Vroeger irriteerde het me dat mensen hun problemen met mij deelden – zelfs vreemden. Nu weet ik: het is een gave. Ze voelen dat ik echt kan luisteren, dat ik begrijp, niet oordeel, en dat ik ze oprecht het beste wens vanuit mijn hart. Soms hoor ik jaren later:– Jij hebt mijn leven veranderd.

Dat is een van de mooiste complimenten die ik ooit heb gekregen.

Als ik zie hoe mensen veranderen en een bewuster, beter leven gaan leiden – dan wil ik zelf ook steeds een beter mens worden.

Dank je dus - voor wie je bent. Dank je voor jouw leven en voor het feit dat je er op dit moment op jouw manier in aanwezig bent. Dank je wel.

Karolina – een ziel op zoek naar waarheid

Aantrekkingskracht