Kunst is leven. Letterlijk en figuurlijk.

Kunst is leven. Letterlijk en figuurlijk.

Het is een weg van leren – leren over jezelf en over het leven. Hoe meer ik creëer, hoe meer ik mezelf word. Volledig. In volle bloei. Maar ook soms in stilstand. Kunst is niet alleen kleur, lijnen en andere strepen. Het is een pad. Een weg naar jezelf. Naar alle delen van jezelf – ook die je liever niet onder ogen wilt zien.

Het is mijn portaal voor het helen van de ziel – mijn ziel en die van anderen op deze planeet. Wat in mij geheeld is in elk werk, zal ook in jou geheeld worden.

Door de jaren heen van creëren heb ik geleerd:

🌿 elk voorval en elke ervaring uit het verleden te accepteren

🌿 een liefdevolle innerlijke dialoog te voeren – met mijn innerlijke kind

🌿 geduld te hebben, iets wat ik vroeger heel erg miste

🌿 in het hier en nu te leven – aanwezig te zijn met wat er is, precies zoals het is

🌿 mijn dromen opnieuw te ontdekken en te volgen – dromen die ik ooit aan de kant had geschoven

🌿 gedachten, emoties en mijn levensverhaal los te laten

🌿 te herkennen wat de stem van intuïtie is, en wat een illusie van het ego

🌿 te genieten van de kleinste dingen – want juist die maken mijn leven mooi

Ik heb geleerd:

💛 de deur te sluiten voor mensen die het leven niet voeden

💛 me open te stellen voor mooie mensen en nieuwe mogelijkheden

💛 lessen te trekken uit het verleden en bewuster te kiezen wie ik toelaat in mijn wereld

💛 er voor mezelf te zijn – altijd, ongeacht emoties of omstandigheden

💛 mijn eigen beste vriendin te zijn

Ik heb geleerd niet te oordelen – noch over mezelf, noch over anderen. Want alles wat ik in jou zie, is ook een spiegel van mij – van wie ik was, ben, of zal zijn. Ik heb begrepen dat er geen foute lijnen zijn, net zomin als foute beslissingen. Want juist zij leiden vaak naar de mooiste keerpunten – naar plekken die ons voorstellingsvermogen te boven gaan.

Ik respecteer mezelf en wat ik geef aan anderen. Ik verwacht geen dankbaarheid. Ik heb begrepen dat de mening van een ander mijn innerlijke rust of keuzes niet bepaalt. Ik verdien liefde, steun en overvloed – want dat is mijn natuurlijke staat van zijn.

Ik heb geleerd me terug te trekken wanneer ik voel dat mijn energie niet met respect wordt ontvangen. Vandaag zie ik overvloed in alles – in gezondheid, beweging, eten, het gezang van vogels, een dak boven mijn hoofd, in de regen én de zon.

Ik ben dankbaar. Voor alles. Echt alles. Maar het meest – voor het feit dat het leven me liet zien waar ik níét thuishoor. Want ook dat was leren. Over mens-zijn.

Ik heb begrepen dat innerlijke rust, warmte in het hart en zielsvrede meer waard zijn dan welk luxe dan ook. Want zonder hen… zou ik er niet van kunnen genieten.

Ik heb meer gewonnen dan ik hier kan beschrijven, maar het grootste geschenk dat via kunst tot mij kwam, is:💫 zelfacceptatie💫 eigenliefde

Ik hoor niet langer de stemmen uit het verleden: "Je bent waardeloos." "Je bent dom." Je bent niet goed genoeg." "Je verdient geen liefde." "Je zult nooit iets bereiken."

Dat waren de stemmen van mijn verleden – stemmen die ik jarenlang als waarheid zag. Maar ik heb ze losgelaten. Want ik weet nu: dat was niet míjn waarheid.

Na vele jaren innerlijk werk – ook via kunst – kan ik met mijn hand op mijn hart zeggen:i k heb bereikt wat voor velen onbereikbaar lijkt:

🕊️ rust in mijn ziel

🌈 vreugde van mijn innerlijke kind

🦉 wijsheid van een oude ziel

🍃 lichtheid in het omarmen van verandering

💓 en mijn hart

Vandaag hoor ik andere stemmen: "Je bent een mooie ziel." "Je bent intelligent." "Je bent een vrouw die je liefhebt om wie ze geworden is."

Niet voor applaus. Niet voor uiterlijk. Niet voor rijkdom. Maar voor mijn eigen ziel.

Soms kijk ik in de spiegel en stromen de tranen. Tranen van ontroering – voor wie ik ben geworden. En wie ik elke dag opnieuw word.

Vandaag weet ik dat elke litteken en elke ‘slechte’ ervaring een uitnodiging was om méér licht toe te laten in mijn hart. Want dat is wat zielen doen die kiezen voor groei en licht – in plaats van de illusie van het ego.

Ik kijk met liefde naar mezelf en ben oprecht trots op de weg die ik heb bewandeld. Op de moeilijke keuzes die me naar deze plek brachten – een plek van acceptatie en eigenliefde.

Het kostte tijd. Maar het was het waard.

❔ Dus… wat wil jij buiten jezelf zien? Als de realiteit je niet bevalt – in plaats van anderen te beoordelen of omstandigheden de schuld te geven –kijk naar binnen en stel jezelf de vraag: Wat moet ik in mezelf veranderen om te zien wat ik verlang?

Soms is dat ene inzicht genoeg om van je leven een getuigenis te maken – in plaats van een strijd.

Blijf naar binnen keren. Kijk alleen af en toe naar buiten. Jij creëert jezelf. Met elke keuze, zelfs de kleinste.

Dus beter kies je voor wat je écht wilt –in plaats van te vechten tegen wat er is. Want wat buiten je is, verandert… als jij verandert.

✨ Ik groet het licht in jou,

Karolina – kunstenares en schepper van haar eigen leven